สนธยา เผยตัวมาเงียบๆ หายตัวไปเงียบๆ ร่ำลา เงียบๆ
เงียบแบบที่สนธยาถนัด สงัดแบบที่สนธยาทำ (ทุกวัน)
ช่วงปลายสนธยา นกกาบินกลับรวงรัง
ทิ้งความหวังให้ชายหญิงคู่หนึ่งรอคอย
(ไม่น่าเชื่อ วันนั้นสนธยาเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจตัวเอง)
ก่อนค่ำ แมลงปอหลายตัวบินเหนือผิวน้ำ เม็ดฝนบางๆ โปรยปรายลงมา
เขากับเธอไม่เหลือความหวัง
ราตรีนี้ไม่มีโอกาสดื่มทะเลดาวเหมือนคราวก่อน
ได้แต่นอนฟังเสียงฝนพรำจากคืนค่ำจนรุ่งสาง
วันใหม่ เขากับเธอออกเดินทางข้ามผืนน้ำ มุ่งสู่ทุ่งใหญ่นเรศวร
ฝ่าเส้นทางทุรกันดาร
ผ่านป่าดิบอุดม
จุดหมายอยู่ที่ไหนไม่สำคัญ ปลายทางคืนวันมีเธอมีฉันเท่านั้นก็เพียงพอ
...........................................
#โรคไร้สาระ
ความลับของสนธยา ไม่มีใครรู้
ตอบลบความเหงาของสนธยา ไม่มีใครเห็น
ความรักของสนธยา ไม่มีใครจริง
ความจริงสนธยาอยากบอกลาความรัก
ความรักบนความว่างเปล่า
ความว่างเปล่าระหว่างฉันกับเธอ
จุดหมายอยู่ที่ไหนไม่สำคัญ
สิ่งสำคัญใจเธอมีฉันอยู่ไหมเออ.