สงครามขนมจีน

โปรดพิจารณา

ผมเป็นคนชอบกินขนมจีนเป็นชีวิตจิตใจ ที่ไหนเด่น ที่ไหนดัง ผมไปกินเกือบทุกที่ ไม่ว่าจะเป็น หล่มสัก หล่มเก่า ประโดก (โคราช) นครศรีธรรมมราช ภูเก็ต ฯลฯ

การกินของผมเริ่มด้วยกินเส้นเปล่าๆ กินเส้นกับน้ำปลา และกินเส้นกับน้ำยาเป็นลำดับสุดท้าย ที่กินอย่างนี้เพราะชอบรสแป้งซึ่งมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ส่วนน้ำยานั้นแยกเอาไว้อีกเรื่องหนึ่ง เพราะเป็นคนกินทุกน้ำยาเหมือนกัน คือกินไม่เว้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้วแต่จังหวะอารมณ์เป็นสำคัญ
ล่าสุดเมื่อตอนสายๆ ได้อ่านบทความบทหนึ่งจากนิตยสารฉบับหนึ่งซึ่งผมชอบและอ่านอยู่เป็นประจำ เขาเขียนเรื่องขนมจีนเส้นสด โดยแนะนำแหล่งหรือร้านที่ผลิตขนมจีนด้วย ใจความพอสรุปได้ว่าขนมจีนเส้นสดเป็นเส้นขนมจีนที่เหนียวนุ่ม รสอร่อยกว่าเส้นหมักตามตลาดทั่วไป

หลังจากอ่าน ผมพยายามทำความเข้าใจ แต่คิดว่าไม่ค่อยเข้าใจ คือการตัดสินว่าเส้นสดอร่อยกว่าเส้นหมักนั้นเอาอะไรมาเป็นเครื่องวัด บางคนอาจชอบเส้นสด บางคนอาจชอบเส้นหมัก อันนี้ผมว่าแล้วแต่ลิ้น แล้วแต่ความชอบนะ อย่างผมนี่กินทุกเส้นทั้งหมักและสด กินได้ทั้งคู่ อร่อยทั้งคู่ แต่กล้าพูดว่าชอบเส้นหมักมากกว่า ที่สำคัญ การผลิตเส้นหมักมีความละเมียดละเอียดอ่อนกว่าเส้นสด ดังนั้นผมจึงไม่เห็นด้วยกับการฟันธงหรือตัดสินแบบนี้ คือมันทำให้ผู้ผลิตขนมจีนหลายรายที่ผลิตขนมจีนเส้นหมักเสียหาย (เรื่องละเอียดอ่อนแบบนี้อาจกลายเป็นสงครามขนมจีนได้ในภายหลัง)

ที่พูดมาทั้งหมดมีจุดประสงค์อยากให้ความเป็นธรรมแก่ขนมจีนเส้นหมัก และอยากให้เพื่อนพี่น้องผู้ชื่นชอบบริโภคขนมจีนแสดงความคิดเห็นกันซักหน่อยเพราะผมไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าหลงเสน่ห์ขนมจีนเส้นหมักเกินเลยไปหรือเปล่า
..................

ขนมจีนในภาพเป็นขนมจีนเส้นสดที่อำภอหล่มสัก ที่นี่เขามีกรรมวิธีการผลิตทางธรรมชาติด้วยการนำดอกอัญชัน ใบเตย มาเพิ่มสีสันให้เส้นพร้อมทั้งเพิ่มคุณค่าทางอาหารไปในตัวด้วย