รอยจำไม่เคยจาง

                                              จากแผ่นดินสู่ผืนน้ำ จากผืนน้ำสู่ขุนเขา

สนธยา เผยตัวมาเงียบๆ หายตัวไปเงียบๆ ร่ำลา เงียบๆ
เงียบแบบที่สนธยาถนัด สงัดแบบที่สนธยาทำ (ทุกวัน)

ช่วงปลายสนธยา นกกาบินกลับรวงรัง 
ทิ้งความหวังให้ชายหญิงคู่หนึ่งรอคอย
(ไม่น่าเชื่อ วันนั้นสนธยาเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจตัวเอง)

ก่อนค่ำ แมลงปอหลายตัวบินเหนือผิวน้ำ เม็ดฝนบางๆ โปรยปรายลงมา
เขากับเธอไม่เหลือความหวัง
ราตรีนี้ไม่มีโอกาสดื่มทะเลดาวเหมือนคราวก่อน
ได้แต่นอนฟังเสียงฝนพรำจากคืนค่ำจนรุ่งสาง

วันใหม่ เขากับเธอออกเดินทางข้ามผืนน้ำ มุ่งสู่ทุ่งใหญ่นเรศวร
ฝ่าเส้นทางทุรกันดาร
ผ่านป่าดิบอุดม
จุดหมายอยู่ที่ไหนไม่สำคัญ ปลายทางคืนวันมีเธอมีฉันเท่านั้นก็เพียงพอ
...........................................

#โรคไร้สาระ

แก่งคุดคู้

ชายวัยกลางคนปักคันเบ็ดไม้ไผ่ไว้ริมตลิ่ง
นั่งนิ่งราวรูปปั้น เหม่อมองไปยังฝั่งลาว

โขดหินกลางน้ำในยามแล้งเริ่มหายไป
สายฝนวันใหม่ช่วยเพิ่มปริมาณน้ำ 
อีกไม่นาน ผืนทรายสวยถูกท่วมท้นล้นร่าง ไม่มีใครเห็นสันทรายอีกจนกว่าแล้งหน้ามาเยือน

เขามองดูความเปลี่ยนแปลงเช่นนี้มาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่จำความได้ เขาเห็นความเป็นไปของผืนทราย สายลม แสงแดด แม้แต่ดวงดาวในยามค่ำยังจำได้ทุกดวง

ช่วงฤดูดอกจานบาน ดอกคูณย้อยระย้า ยังเคยหยิบกลีบงามมาแซมหูข้างขวาให้ภรรยาสุดที่รักอยู่เสมอ
เขาเคยบอกเมียว่า วิถีจะเป็นเช่นไร เมืองริมโขงจะเปลี่ยนไปมากเท่าใด ไม่มีความสำคัญ เขาอยากให้ชีวิตเขากับครอบครัวดำเนินเคียงคู่อยู่กับแม่น้ำโขงจนแก่เฒ่า กระทั่งถึงวันลาจากโลกอยากให้ฝังร่างเขาลงบนผืนทรายหรือปล่อยให้มอดมลายไปกับสายน้ำแห่งความสุขสมบูรณ์

เขาสั่งเสียเมียรัก ก่อนจากลาไปในปีรุ่ง 
พรุ่งนี้ไม่มีเขา นอกจากเงาคนหาปลาใต้แผ่นฟ้ากว้างใหญ่
เขาไม่มีพันธะ ไม่มีห่วงอะไร ในเมื่อลูกและเมียจากเขาไปก่อนหน้านั้นแล้ว

ลาก่อนทรายงาม

บันทึกภาพที่แก่งคุดคู้ อ.เชียงคาน จ.เลย
กล้อง Nikon D90
Aperture  F.8
Shutter Speed 1/60s
Iso 100

ควายไทย AEC

เสียงกระดึงกรุ๋งกริ๋งเกร่งกร่าง ดังมาตามทาง แคบเล็กแสนเปลี่ยว

ไม่ใช่รถ ไม่ต้องเปิดไฟเลี้ยว มีแต่ฆ้อนกับเคียว มีแต่ควายกับคน

รีบกลับ รีบเดิน รีบก้าว แม่ไอ้จุกส่งข่าว ชาวบ้านมารวมตัวกัน

ไปประชุม สุมหัวสัมพันธ์ เรื่องราวสำคัญ AEC AEC

หลายคนมากมายหลายฝ่าย บ้างว่าเรื่องนี้ร้าย บ้างว่าเรื่องนี้ดี

รัฐบาลเขาจะผสมสี แดงเหลืองเปรมปรีดิ์ สุขขีรวมพลัง

เจ้านายแย่งกันพูด แข่งกันพล่าม เกล้ากระผมไม่ทราบ ท่านพูดเรื่องอะไร

ยิ่งพูด ยิ่งงงกันใหญ่ หันหน้าหาใคร ก็ไม่มีใครรู้

AEC ที่กำนันท่านบอก รู้ว่าไม่หลอก แต่ไม่รู้เรื่องอะไร

ฟังแล้วกลายเป็นบอดบ้าใบ้ AEC อะไร ใครคือ AEC

ถามควาย ควายยังไม่เข้าใจ มันเป็นเครื่องจักรใหม่หรืออย่างไรกำนัน

กำนันโอ้อวดคำอ้าง นายอำเภอเอาบ้างสร้างความรู้ใหม่

AEC แปลว่าเจริญวัย จะผสมควายไทยส่งไปอเมริกา

ให้โลกได้จารึกว่า สยามการค้าคือสินค้าชั้นนำ

ตาสา ยายสี ลุงมี มีควายดีๆ เอาออกมาเป็นพ่อพันธุ์

ผสมหลายวิธีหลายชั้น สุดท้ายได้ควายบ้านออกมาดูหนึ่งตัว

ควายไทยหน้าตาเหมือนวัว เป็นข่าวรู้กันทั่ว ควายวัว วัวควาย

ยายสีถามท่านกำนัน ชาวบ้านถามท่าน “ควายฉันเป็นยังไง”

กำนันตอบโต้เป็นการใหญ่ ก็นี่ควายไทย AEC AEC

ควายไทย ควายไทย AEC, ควายไทย ควายไทย AEC
......................................

บันทึกภาพที่บ้านหนองขอน อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี 
กล้อง Iphon 4s

กอด

เทศกาลโคมหิมะ เมืองโอตารุ เกาะฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่น

ฉันเยือกเย็น

ฉันเป็นน้ำแข็ง

เธอเป็นแสง

เธอเป็นไออุ่น

.....................

ความรักเกิดได้ทุกที่ ไม่ต้องมีเหตุผล

เทศกาลโคมหิมะจัดขึ้นบริเวณริมคลอง โดยจัดให้มีการเจาะหิมะแล้วฝังโคมไฟในรูปแบบต่างๆ เข้าไปในผนัง ช่วงเดือนกุมภาพันธ์ซึ่งเป็นช่วงที่จัดงานเมืองโอตารุมีสภาพอากาศหนาวเย็นมาก ขณะถ่ายภาพยังสั่นเทา ต้องหลบเข้าไปอยู่ภายในอาคารเพราะอากาศเย็นลงเรื่อยๆ ถ้าอยู่กลางแจ้งนานเกินหนึ่งชั่วโมงต้องกลายเป็นสโนว์แมนแน่นอน

สงครามขนมจีน

โปรดพิจารณา

ผมเป็นคนชอบกินขนมจีนเป็นชีวิตจิตใจ ที่ไหนเด่น ที่ไหนดัง ผมไปกินเกือบทุกที่ ไม่ว่าจะเป็น หล่มสัก หล่มเก่า ประโดก (โคราช) นครศรีธรรมมราช ภูเก็ต ฯลฯ

การกินของผมเริ่มด้วยกินเส้นเปล่าๆ กินเส้นกับน้ำปลา และกินเส้นกับน้ำยาเป็นลำดับสุดท้าย ที่กินอย่างนี้เพราะชอบรสแป้งซึ่งมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ส่วนน้ำยานั้นแยกเอาไว้อีกเรื่องหนึ่ง เพราะเป็นคนกินทุกน้ำยาเหมือนกัน คือกินไม่เว้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้วแต่จังหวะอารมณ์เป็นสำคัญ
ล่าสุดเมื่อตอนสายๆ ได้อ่านบทความบทหนึ่งจากนิตยสารฉบับหนึ่งซึ่งผมชอบและอ่านอยู่เป็นประจำ เขาเขียนเรื่องขนมจีนเส้นสด โดยแนะนำแหล่งหรือร้านที่ผลิตขนมจีนด้วย ใจความพอสรุปได้ว่าขนมจีนเส้นสดเป็นเส้นขนมจีนที่เหนียวนุ่ม รสอร่อยกว่าเส้นหมักตามตลาดทั่วไป

หลังจากอ่าน ผมพยายามทำความเข้าใจ แต่คิดว่าไม่ค่อยเข้าใจ คือการตัดสินว่าเส้นสดอร่อยกว่าเส้นหมักนั้นเอาอะไรมาเป็นเครื่องวัด บางคนอาจชอบเส้นสด บางคนอาจชอบเส้นหมัก อันนี้ผมว่าแล้วแต่ลิ้น แล้วแต่ความชอบนะ อย่างผมนี่กินทุกเส้นทั้งหมักและสด กินได้ทั้งคู่ อร่อยทั้งคู่ แต่กล้าพูดว่าชอบเส้นหมักมากกว่า ที่สำคัญ การผลิตเส้นหมักมีความละเมียดละเอียดอ่อนกว่าเส้นสด ดังนั้นผมจึงไม่เห็นด้วยกับการฟันธงหรือตัดสินแบบนี้ คือมันทำให้ผู้ผลิตขนมจีนหลายรายที่ผลิตขนมจีนเส้นหมักเสียหาย (เรื่องละเอียดอ่อนแบบนี้อาจกลายเป็นสงครามขนมจีนได้ในภายหลัง)

ที่พูดมาทั้งหมดมีจุดประสงค์อยากให้ความเป็นธรรมแก่ขนมจีนเส้นหมัก และอยากให้เพื่อนพี่น้องผู้ชื่นชอบบริโภคขนมจีนแสดงความคิดเห็นกันซักหน่อยเพราะผมไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าหลงเสน่ห์ขนมจีนเส้นหมักเกินเลยไปหรือเปล่า
..................

ขนมจีนในภาพเป็นขนมจีนเส้นสดที่อำภอหล่มสัก ที่นี่เขามีกรรมวิธีการผลิตทางธรรมชาติด้วยการนำดอกอัญชัน ใบเตย มาเพิ่มสีสันให้เส้นพร้อมทั้งเพิ่มคุณค่าทางอาหารไปในตัวด้วย

หงส์กับกา

"อีกา”

กางปีกบินบนเส้นทางแสนไกล

บางครั้งเหน็บหนาว บางคราวร้าวใจ

ยังขยับปีกบินไป ในโลกสีคราม

…………

“ความต่าง”

ตัวหนึ่งเฉิดฉายในโรงละคร

ตัวหนึ่งย้ายรังนอนทั่วฟากฟ้าไกล
ความสุขอยู่ที่ใจ ความหมายอยู่ที่การเดินทาง

เสรีภาพของอีกากับหงส์ในกะลาแก้ว 
ถึงเวลาต้องเลือกแล้ว

กล้อง Nikon D300s
Aperture  F.11
Shutter Speed 1/250
Iso 400

ความต่างระหว่างหายใจ

ไม่เคยรู้ตัวว่าดี
ไม่เคยมีคำว่ายืนยาว
ถึงคราวล่วงหล่น หล่น
ถึงคราวหลุดพ้น พ้น
พ้นจากขั้วพันธนาการ เพื่อการเจริญพันธุ์ใหม่

ก่อนตาย ดอกไม้พูดกับถนนคอนกรีตว่า "พวกข้าตายแต่ยังมีชีวิต ผิดกับเจ้า เจ้าคงทน  เจ้าแข็งแกร่ง แต่เจ้าตายตั้งแต่แจ้งเกิดเป็นปูนแล้ว"

ดอกไม้สิ้นลมบนถนนไร้รัก
สิ่งที่มันพูด คอนกรีตไม่มีทางเข้าใจ มันไม่มีชีวิต

กล้อง Nikon D300s

Aperture  F.5.6

Shutter Speed 1/400s

Iso 200