ฉันเป็นกา

ตอนเป็นเด็ก มีพ่อแม่เป็นครูสอนบิน

ตอนเป็นเด็ก มีพ่อแม่เป็นครูสอนหากิน

ตอนเป็นเด็ก แอบดูเหยี่ยวโผผินบินโฉบเหยื่อ

โตขึ้น ฉันโผขึ้นไปยอดผา แอบฟังการสนทนาระหว่างลูกเหยี่ยวกับพ่อเหยี่ยว ความตอนหนึ่งพ่อเหยี่ยวสอนลูกว่า “เหยื่อไม่ได้โง่ ขณะเราโผลงไปใกล้ผิวน้ำ อาจมีนักล่ารอคอยเราอยู่ อย่าทะนงตัวเองว่าเป็นเหยี่ยว แค่ก้าวพลาด ผู้ล่ากลายเป็นเหยื่อ เหยื่อกลายเป็นผู้ล่า”

โตขึ้น ฉันรู้ว่าแม่กาแน่กว่าพ่อเหยี่ยว เล่ห์เหลี่ยมเยอะกว่า ขยันกว่า แต่แม่กามีความต้องการมากกว่า แม่กาเป็นแม่กา ไม่ได้เป็นแม่เหยี่ยว

โตขึ้น ฉันถูกขับไล่จากฝูงกา ข้อหาผิดแผกแตกต่าง

โตขึ้น ฉันผจญภัยในเวิ้งว้าง บินอย่างกาไม่ได้บินอย่างเหยี่ยว

โตขึ้น ฉันบินเดี่ยวแบบเหยี่ยวไม่ได้รวมฝูงอย่างกา

โตขึ้น ฉันใช้ชีวิตแบบเหยี่ยว ล่าเท่าที่หิว กินเท่าที่ต้องการ

โตขึ้น ฉันยังเป็นกา ยังสืบสานเสียงกาบนฟ้ากว้าง 

โตขึ้น ส่งเสียงน้อยลง บินไกลกว่าเดิม

โตขึ้น ฉันยังเป็นกา ฉันไม่ใช่เหยี่ยว

...................................................

บันทึกภาพกาที่ทะเลน้อย จ.พัทลุง
#โรคไร้สาระ